Σάββατο 27 Οκτωβρίου 2012

ΚΑΠΟΥ ΣΤΟ ΑΙΓΑΙΟ......

Του Αιγαίου

Ο έρωτας το αρχιπέλαγος
κι η πρώρα των αφρών του,
και οι γλάροι των ονείρων του.
Στο πιο ψηλό κατάρτι του
ο ναύτης ανεμίζει ένα τραγούδι.

Το δέντρο και τα παιχνίδια του φωτός- Ανατολή!!!!

Ο Ήλιος ο Ηλιάτορας
ο πετροπαιχνιδιάτορας

από την άκρη των ακρώ
κατηφοράει στο Ταίναρο

Φωτιά 'ναι το πηγούνι του
χρυσάφι το πιρούνι του.

Ο ΗΛΙΟΣ

Δευτέρα 22 Οκτωβρίου 2012

Η Αγιαπαρασκευή κρυμένη μέσα σττην πλαγια του Πάρνωνα!

Μέσ’ από το βάθος των καλών καιρών,
oι αγάπες μας πικρά μας χαιρετάνε.

Δεν αγαπάς και δε θυμάσαι, λες
Κι αν φούσκωσαν τα στήθη κι αν δακρύζεις
Που δεν μπορείς να κλάψεις όπως πρώτα,
Δεν αγαπάς και δε θυμάσαι, ας κλαις
Ὅλα τὰ ποιήματά μου γιὰ τὴν ἄνοιξη
ἀτέλειωτα μένουν.
Φταίει ποὺ πάντα βιάζεται ἡ ἄνοιξη,
φταίει ποὺ πάντα ἀργεῖ ἡ διάθεσή μου.
Γι᾿ αὐτὸ ἀναγκάζομαι
κάθε σχεδὸν ποίημά μου γιὰ τὴν ἄνοιξη
μὲ μιὰ ἐποχὴ φθινοπώρου
ν᾿ ἀποτελειώνω.
Κική Δημουλά

Ιπποφαές
Το όνομά του το οφείλει στα στρατεύματα του Μεγάλου Αλεξάνδρου, που παρατήρησαν ότι τα άρρωστα και τραυματισμένα άλογα που έτρωγαν τα φύλλα και τους καρπούς του φυτού ανάρρωναν γρηγορότερα, αποκτούσαν περισσότερη δύναμη, ενώ το τρίχωμά τους δυνάμωνε και γινόταν πιο λαμπερό!
(ίππος<ίππ(ο)- (άλογο) + -φαές, ουδ. του -φαής<φάος (φως, λάμψη), άρα σημαίνει φωτεινό, λαμπερό άλογο.)
(από την Βικιπαίδεια)

Σάββατο 20 Οκτωβρίου 2012

Κάθε ομορφιά είναι αιωνιότητα. Ό,τι βλέπω, ό,τι ακούω, ό,τι αγγίζω, χώμα, αέρας, φως, είναι μέρος της αιωνιότητας. Αιωνιότητα δεν είναι ό,τι αντέχει στο χρόνο - γιατί τότε θα’χαν τα πρωτεία οι πολυκατοικίες και οι ουρανοξύστες - αλλά ό,τι σφραγίζει μια στιγμή ανεπανάληπτα...
Λιλή Ζωγράφου

Παρασκευή 19 Οκτωβρίου 2012

..... τόσα φθινόπωρα και δε γνωρίσαμε ακόμα την ψυχή μας κι ω συντριβή του ονείρου μας: μας έκλεισες όλους τους δρόμους για να μας ανοίξεις ένα μονοπάτι στο άγνωστο.
Tάσος Λειβαδίτηs




Το σταφύλι αυτό που δίψασε η ψυχή
γεμισμένη απτόητο άνεμο.
Η θητεία του καλοκαιριού
στα πεύκα και στα κύματα.

Ένας έρωτας μεγάλος και γλαυκός,
με γυμνές ώρες που κρατάν στα δάχτυλα την ύπαρξη.
Κυματιστή, ξεφυλλισμένη, ελεύθερη,
σαν φως στα πλατιά ενδόμυχα δωμάτια.
Οδυσσέας Ελύτης
Σκέψου η ζωή να τραβάει το δρόμο της
και συ να λείπεις.
Να 'ρχονται οι άνοιξες με πολλά διάπλατα παράθυρα
και συ να λείπεις.
Να 'ρχονται τα κορίτσια στο παγκάκι του κήπου
με χρωματιστά φορέματα
 και συ να λείπεις.............
Γιάννης Ρίτσος


Μικρό πουλί τριανταφυλλί
δεμένο με κλωστίτσα
με τα σγουρά φτεράκια του
στον ήλιο πεταρίζει

Κι αν το τηράξεις μια φορά
θα σου χαμογελάσει
κι αν το τηράξεις δυο και τρεις
θ' αρχίσεις το τραγούδιλεζάντας
Γιάννης Ρίτσος



Τετάρτη 10 Οκτωβρίου 2012

"Τα τριαντάφυλλα και τα σπαθιά

 τάχτηκαν για το κόκκινο.

Κι η μνήμη

 για να φυλάει τα σύνορα."
Μιχάλης Γκανάς



Συννεφιασμένε ουρανέ όντε βροντάς και βρέχεις
την ίδια παραπόνεση με την καρδιά μου έχεις...
συννεφιασμένε ουρανέ και συ καημό θα ν' έχεις
και ει ν' οι βροντές σου στεναγμοί το δάκρυ σου οντε βρέχεις......